Dziwny biały królik i Przedwiosenny Pan Kret

 Jako, że na dworze hula wicher i przestać nie zamierza, ja sobie siedziałam w domu i tworzyłam. Byliśmy wprawdzie szukać śladów wiosny z Buką i Dinem w lesie, ale takowych nie znaleźliśmy. Buka jedynie stanęła cicho na środku leśnej ścieżki i zaczęła niuchać ziemię. Niby nic dziwnego, ale po chwili zaczęła podskakiwać tak, jak ma w zwyczaju, gdy znajdzie coś interesującego. No i znalazła - małego krecika. Szybko wzięłam go na ręce, coby psiak okrutny go nie połknął. Trzymam go tak w dłoniach i próbuję ocucić bo nieprzytomny był. Nie rusza się. 

- Może martwy! - myślę

Ale nie! Ani się obejrzałam a mały Pan Kret w jednej chwili zerwał się na równe nogi ( a raczej łapki) i skoczył na ziemię! Pół sekundy i już go nie było - zniknął gdzieś w wysokiej, suchej trawie. To było co najmniej dziwne, zwłaszcza, że kreciki tak szybko przecież nie biegają!  Nawet Buka go nie goniła - patrzyła zdziwiona. I tak się zakończyła nasza tajemnicza, leśna przygoda :)

Wracając do moich tworów. Dzisiaj wzięła mnie wena na modelinowe stworki. Oto efekty mojej zabawy:

Tutaj przed upieczeniem:

 

A tutaj po upieczeniu i pomalowaniu lakierem:

 

Wybaczcie mi niewyraźne fotki - słabe światło mam w pokoju.

 Pozdrawiam Przedwiosennie! 

:*